Δευτέρα 19 Μαρτίου 2018

Το κατασχεθέν καλιφόρνιο θα παραδοθεί στην ΔΟΑΕ;


Το κατασχεθέν καλιφόρνιο στην Άγκυρα θα παραδοθεί στον ΔΟΑΕ;



Κι ενώ όλα αυτά συμβαίνουν, στην Άγκυρα στο προάστιο Πουρσουκλάρ, ένα αυτοκίνητο με 4 άτομα μετέφερε 1,4
kg του ραδιενεργού υλικύ Καλιφόρνιο (παράγεται μόνο στις ΗΠΑ και Ρωσία και έλαβε την ονομασία γιατί δημιουργήθηκε σε εργαστήριο στην Καλιφόρνια το 1950) και συνελήφθησαν από την Τουρκική Αστυνομία. 
Το υλικό χρησιμοποιείται ως ύλη στους πυρηνικούς αντιδραστήρες.
Κατασχεμένη ποσότητα μεταφέρθηκε για εξέταση στην Τουρκική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας.
Με τον ένα ή άλλο τρόπο ο Πρόεδρος απέκτησε το υλικό για να συνεχίσει τα προγράμματα ατομικής ενέργειας και να καταστήσει την γείτονα Πυρηνική Υπερδύναμη.
Αλήθεια οι πυρηνικές βόμβες παλαιού τύπου (κάποιοι λένε για 60 τον αριθμό) στη βάση του Ιντσιρλίκ μεταφέρθηκαν σε άλλη χώρα του ΝΑΤΟ ή παραμένουν εκεί ακόμη ; 
Το κατασχεθέν υλικό θα παραδοθεί στον Διεθνή  Οργανισμό  Ατομικής Ενέργειας; 
Και όσο περνάει ο καιρός , για την Ειρήνη ούτε λόγος. 
19.03.2018

Μιχάλης Αβέλλας 

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2018

Το ασύμβατο της ανταλλαγής και η αποκλιμάκωση της κρίσης.

Το ασύμβατο της ανταλλαγής και η αποκλιμάκωση της κρίσης.




Γιατί η ανταλλαγή μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων δεν είναι συμβατή;
1ον. Αντίκειται στους κανόνες δικαίου και δεν προβλέπεται από κείμενες νομικές διατάξεις.
2ον. Διότι το αξιακό σύστημα απονομής δικαιοσύνης είναι διαφορετικό και με εντελώς αντίθετο προσανατολισμό.
3ον. Η επιστροφή των Τούρκων φερομένων πραξικοπηματιών τους οδηγεί σε δίκη με θανατική ποινή , ενώ το μεταβαλλόμενο κατηγορητήριο για τους Ελληνες τους οδηγεί στην επαπειλούμενη ποινή απέλασης ή φυλάκισης ή κάθειρξης.
4ον. Ακόμη κι αν ήθελε υποτεθεί ότι θα μπορούσε να γίνει ανταλλαγή, πώς θα συνέβαινε αυτή με την ποινή του θανάτου να είναι απείρως μεγαλυτερη από την στερητική της ελευθερίας και το αγαθό της ζωής μακράν ισχυρότερο;
5ον. Πώς θα δικαιολογηθεί η Ελλάδα  στην διεθνή κοινότητα για την αποπομπή και ποια η θέση της κοινότητας και αν υπάρξουν κυρώσεις εις βάρος μας διατυπωμένες ρητά. 
6ον. Ένας φίλος έθεσε το ερώτημα αν η απόπειρα πραξικοπήματος συνέβαινε στις ΗΠΑ που έχουν θανατική ποινή, δεν θα τους δίναμε; Και αντιστρέφοντας το ερώτημα, γιατί αυτοί δεν δίνουν τον Γκιουλέν; 

Ως εκ τούτου σοφό είναι να τεθεί ζήτημα στον ΟΗΕ με το αν συναινεί στην επιστροφή ή όχι των Τούρκων στρατιωτικών στην Τουρκία και σε ποιες ενέργειες προτίθεται να προβεί και να συναινέσει η Τουρκία για την εξασφάλιση μιας δίκαιας δίκης με Τούρκους δικαστές και διεθνή παρατηρητή στην ουδέτερη έδρα της Χάγης. 
Είναι κρίσιμο για την αποκλιμάκωση της κρίσης, που αποκτά πολεμικό κλίμα μεταξύ δυο στρατιωτικών δυνάμεων ικανών για καταστροφικές συνέπειες και μία αμφιλεγόμενη πύρρειο νίκη σε οποιαδήποτε εκ των δύον χωρών, που θα μετατρέψει σε παρίες δύο χώρες που τις ενώνουν περισσότερα από ότι τις χωρίζουν. 



Είναι αποκαλυπτικό το κάτωθι γράφημα που παρατίθεται στον σύνδεσμο https://www.globalfirepower.com  με το ερώτημα του φιλοσόφου Bertrand Russel "Ο πόλεμος δεν καθορίζει ποιος είναι σωστός - αλλά μόνο ποιος έχει απομείνει" (War does not determine who is right — only who is left.).

 Στην δε περίπτωσή μας πιθανόν να μην μείνει κανείς μας ως σοβαρή χώρα αλλά ως χώρος σε περίπτωση ανεξέλεγκτου ατυχήματος όσα χρόνια και αν περάσουν, όσες μισθοφορικές ομάδες και στρατοί τύπου blackwater και sadat να πoλεμήσουν, για να καλυφθούν οι ανθρώπινες απώλειες και να αναφέρονται παράπλευρες. 

Ας μην ξεχνάμε την 12η Ιουλίου 2006 και τον πόλεμο των 34 ημερών του Ισραήλ (15η παγκόσμια πολεμική δύναμη/ 133 χώρες) και της ένοπλης πτέρυγας Χεζμπολάχ του Λιβάνου (98η παγκόσμια πολεμική δύναμη), που δεν ανέδειξε καταφανή νικητή. 
Ο πόλεμος του Λιβάνου το 2006 ήταν ένας πόλεμος διάρκειας 34 ημερών στο βόρειο Ισραήλ και στο Λίβανο. Εμπλέκει την ένοπλη πτέρυγα της οργάνωσης Χεζμπολάχ (Hezbollah) και τις Αμυντικές Δυνάμεις του Ισραήλ (IDF). Στις 12 Ιουλίου του 2006, η Χεζμπολάχ ξεκίνησε την Επιχείρηση «Αληθινή Υπόσχεση»,[1] ονομαζόμενη από μια «υπόσχεση» του αρχηγού της Σεΐχη Χασάν Νασράλα να αιχμαλωτίσει Ισραηλινούς στρατιώτες και να τους ανταλλάξει με τρεις Λιβανέζους κρατουμένους υπό την κατοχή του Ισραήλ.[2][3] Η επιδρομή τις πρώτες πρωινές ώρες στο ισραηλινό έδαφος κατέληξε με οκτώ Ισραηλινούς στρατιώτες νεκρούς και δύο αιχμαλωτισμένους. Το Ισραήλ απάντησε τότε με την Επιχείρηση «Δίκαιη Ανταμοιβή»,[4] αργότερα μετανομαζόμενη σε Επιχείρηση «Αλλαγή Κατεύθυνσης». Αυτό το κτύπημα αντιποίνων περιλαμβάνει μέχρι στιγμής μια εκτόξευση ομοβροντίας ρουκετών μέσα στον Λίβανο και επιδρομές βομβαρδισμού από την Ισραηλινή Αεροπορία (IAF), Αεροπορικό και Ναυτικό Αποκλεισμό και επίσης μερικές μικρές επιδρομές στον νότιο Λίβανο από στρατιώτες των IDF.
πηγή : https://el.wikipedia.org

Για αυτό χρέος δε όλων μας είναι οι εκατέρωθεν πολέμαρχοι των πληκτρολογίων να αφήσουν το φούμο στο σαλόνι του σπιτιού τους και να επανέλθει η όποια κανονικότητα με την επιστροφή των δύο στρατιωτών μας το συντομότερο δυνατόν, γιατί κέρδη από τον ορυκτό πλούτο δεν θα γευτεί κανείς μας παρά ξεροκόκκαλα, η Τουρκία θα υποχωρεί το νόμισμά της στα τάρταρα, η Ελλάδα θα αυξάνει το χρέος της και οι δύο θα εισέλθουν σε μία νέα κούρσα εξοπλισμών για το ποιος μπορεί να καταστρέψει τον άλλον με ένα χτύπημα.
Ο πόλεμος δεν είναι πυγμαχία για να πετύχεις knockout, αγνοώντας το αποτροπιαστικό παράδειγμα του Χίτλερ που δεν κατάφερε ποτέ να επιβάλλει την νίκη στο πολεμικό πεδίο στις σκλαβωμένες κοινωνίες, όσα ολοκαυτώματα, γενοκτονίες, εκτελέσεις και στρατόπεδα συγκέντρωσης κι αν έκανε με την πτώση του να είναι το ίδιο γρήγορη κι αστραπιαία όπως η άνοδός του.

14.03.2018
Μιχάλης Αβέλλας 
αστυνομικός- μέλος διαβούλευσης Δ. Τεμπών



Subjects
Greece                  Turkey

28 (of 133)           8 (of 133)

10,773,253          80,274,604

5,000,000            41,640,000

4,050,000            35,010,000

105,000               1,375,000

161,500                  382,850

252,250                  360,565

Total Military Personnel
413,750                  743,415

$6,540,000,000       $8,208,000,000

$506,600,000,000/$410,400,000,000

$6,026,000,000/$115,000,000,000

$290,500,000,000/$1,670,000,000,000

600                         1,018

206                            207

206                            207

215                            439

146                            276

223                            455

29                                70

77                                98

1,345                      2,445

4,209                      7,550

547                         1,013

463                            697

152                            811

115                            194

0                                   0

11                               12

13                               16

0                                  0

0                                  9

25                              34

4                                11

860                          629

5                                  9

4,761,000                30,240,000

1,162                              47,670

285,000                        720,000

10,000,000            300,000,000

116,711                        352,046

2,548                                8,699

6                                       1,200

13,676                              7,200

1,110                                2,816

131,957                        783,562





Παρασκευή 9 Μαρτίου 2018

Μήνυμα από τον Έβρο.

Μήνυμα από τον Έβρο.

Από την όριο γραμμή εκεί όπου οι Ακρίτες μας, οι απλοί κάτοικοι της περιοχής κατά τη διάρκεια της περιπολίας μας, είναι αρωγοί στο δύσκολο έργο μας και γίνονται το λιγότερο συγκινητικοί, όπως ένας νέος άνδρας που είχε βγάλει βόλτα τον σκύλο του στο χώρο που γίνεται το φεστιβάλ συγκέντρωσης νέων στον Άρδα το καλοκαίρι (κοντά στο σημείο που είχαμε το ατυχές μείζον συμβάν) και συρρέουν ακόμη και οι γείτονές μας, που ξεχνάνε τα παλιά μίση, και απευθυνόμενος μου λέει:

«Παρ’τον Αστυνόμε μαζί σου να σε προστατεύει, να σε προσέχει, να σε φυλάει και να σε προειδοποιεί! Είναι καθαρόαιμος ο Ορφέας και πιστός. Εγώ θα τον ταΐζω κι εσυ θα έρχεσαι να τον παίρνεις !»

Και ο Ορφέας, ένας πιστός φύλακας, που δεν εγκαταλείπει ποτέ το αφεντικό του, στέκεται στα πόδια ενός αγνώστου αστυνομικού, υποτάσσοντας τα αισθητήρια του στην υπεράσπιση της πατρίδας.

Πώς να μην σου διατηρήσουν το ηθικό σε υψηλά και ακμαία επίπεδα και να μην σε σκλαβώσουν με αυτή την συμβολική κίνηση & να μείνεις μέχρι τέλους του καθήκοντός σου μαζί τους, παραμερίζοντας το γεγονός ότι παραμένουμε απλήρωτοι από τα δεδουλευμένα της πορείας μας στα σύνορα;!
 
Ήμασταν, είμαστε & θα είμαστε εδώ
Είμαστε λάτρεις της ειρήνης & εργαζόμαστε για αυτήν συνεχώς χθες, σήμερα, αύριο και διαρκώς , Αλλά
Γαίαν και ύδωρ ου δίδομεν !
 


Υ.Γ. Τα παθήματά μας ας μας γίνουν μαθήματα και όχι απλά αναθέματα της κακιάς στιγμής. Για αυτό καλό θα ήταν να τοποθετηθούν εκπαιδευμένοι σκύλοι ανά εποχούμενη και πεζή περίπολο τόσο στρατιωτική όσο και αστυνομική σε όλο το εύρος των συνόρων (χερσαίων και νήσων). Δεν κολλάνε ιούς Η/Υ, δεν χακάρονται και δεν υποκλέπτονται τα δεδομένα τους, δουλεύουν χωρίς ρεύμα και το μόνο που θέλουν είναι στοργή, στέγη και τροφή. 
Ούτε νεκρός ο σκύλος δεν σε αφήνει να πάθεις κακό.
Καλή επάνοδο στα παιδιά. Μας λείπουν.

Καστανιές Έβρου, 09.03.2018
Μιχάλης Αβέλλας
Αστυνομικός

Τρίτη 6 Μαρτίου 2018

Ας πούμε αλήθειες για τους αιχμαλώτους μας. Είναι ζήτημα τιμής.




Μήπως ήρθε η ώρα να πούμε αλήθειες;  
Αιχμάλωτος σημαινεί αλωθείς υπό της αιχμής της λόγχης. Διαφωνεί κανείς ότι συνελήφθησαν υπό την απειλή όπλων; 
Να μην πούμε για την υπερασπιστική γραμμή και τις κυβερνητικές δηλώσεις και δη του ΥΠΕΘΑ και του ΓΕΣ που δέχονται χωρίς να έχουν  εκδώσει καν πόρισμα ότι διήλθαν (ή φέρεται να) σε τουρκικό έδαφος, δεχόμενοι ενοχή , αποκλείοντας το τεκμήριο αθωότητας ή πλάνης των στρατιωτών μας ή δεχόμενης απειλής και χρήσης βίας και σύροντάς τους στο έλεος των γειτόνων;!
Τρομακτικά πράγματα οι σχετικές δηλώσεις προοιωνίζουν χειρότερες καταστάσεις.
Να μην πούμε για τον Στρατό γενικότερα (ΠΝ, ΕΣ, ΠΑ) ότι δεν είναι να παίζει με τις μπάντες του το Despacito κ.α. & να μαζεύονται στις καλύβες στον Έβρο και να παίζουν ακορντεόν και να τραγουδάνε τρωγοπίνοντας, δίνοντας χαιρετούρες σε όλη την όριο γραμμή (νησιωτική και χερσαία ) και να γράφουν τα φύλλα πορείας ημερηπορείες;! Επαρκεί μόνο μία δημόσια εικόνα;

Περιμέναμε από βατραχάνθρωπο Αρχηγό να τους έχει πάρει πίσω από την πρώτη στιγμή και να δείξει τα δόντια του για ένα απλό καθημερινό στρατιωτικό θέμα, που έχει μετατραπεί σε μείζον δικονομικό και  διεθνές πολιτικό ζήτημα και θυμίζει την περίπτωση Οτσαλάν. 
Κι αν ήθελε υποτεθεί ότι παραβίασαν εξ αμελείας, τότε οι Τούρκοι που παραβιάζουν εκ προθέσεως καθημερινά τον αέρα μας και τα θαλάσσια σύνορά μας, που εμβόλισαν το ΠΑΘ 090, που δεν επιτρέπουν στην Κύπρο τα δικαιώματά της, που δέσμευσαν με NAVTEX μέχρι και το Καστελλόριζο, γιατί δεν αιχμαλωτίζονται με το αντίστοιχο πολεμικό υλικό; Γιατί την 23.05.2006 όταν ο σκοτώθηκε ο σμηναγός Ηλιάκης από διεμβολισμό σε αερομαχία ο αντίστοιχος Τούρκος πιλότος περισυνελλέχθηκε από τις δυνάμεις μας και παραδώθηκε χωρίς δίκη την ίδια ημέρα στην Τουρκία; 

Σχετικά με την φημολογούμενη ανταλλαγή την έχουμε ακούσει μόνο στο Αφγανιστάν με τους Ταλιμπάν και στην μακρά μας ιστορία στο Σούλι το 1792.

<< Ήταν μετά τη λήξη του ρωσοτουρκικού πολέμου και ο Αλή Πασάς ήθελε να εδραιώσει την κυριαρχία του στην ηπειρωτική Ελλάδα και Βαλκανική και αυτή περνούσε μέσα από την υποταγή των κλεφτών και αρματωλών και των αιώνιων εχθρών των Σουλιωτών. Με δόλο τον Ιανουάριο του 1792 ζήτησε ο Αλής την βοήθεια των Σουλιωτών για να καθαρίσει τους ατάκτους σε Δέλβινο και Αργυρόκαστρο, οι δε προστρέχοντες με δύναμη 70 ανδρών με αρχηγό τον Λάμπρο και τον γιο του Φώτο Τζαβέλα συνελήφθησαν. Ο Αλής απελευθέρωσε τον Λάμπρο υπό τον όρο να πείσει τους Σουλιώτες να εγακαταλείψουν το Σούλι, αλλιώς θα εκτελούσε τον γιο του Φώτο Τζαβέλα.
 Ο Λάμπρος επέστρεψε και μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες αποφάσισαν να μην παραδοθούν & έστειλε γράμμα στον Αλή πασά:
"
Αλή Πασά, χαίρομαι οπού εγέλασα ένα δόλιον, ειμ'εδώ νά διαφεντεύσω τήν Πατρίδα μου εναντίον εις ένα κλέπτην, ο υιός μου θέλει αποθάνει, εγώ όμως απελπίστως θέλω τόν εκδικήσω πρίν ν'αποθάνω, κάποιοι Τούρκοι, καθώς εσύ, θέλουν ειπή, ότι είμαι άσπλαχνος πατέρας μέ τό νά θυσιάσω τόν υιό μου διά τόν εδικόν μου λυτρωμόν αποκρίνομαι, ότι εάν εσύ πάρης τό Βουνόν θέλεις σκοτώσει τόν υιόν μου μέ τό επίλοιπον της φαμελίας μου, καί τούς συμπατριώτας μου, τότε δέν θά ημπορέσω νά εκδικήσω τόν θάνατόν του, αμμή αν νικήσωμεν, θέλει έχω καί άλλα παιδία, η γυναίκα μου είναι νέα, εάν ο υιός μου νέος, καθώς είναι, δέν μένη ευχαριστημένος ν'αποθάνη διά τήν πατρίδα του, αυτός δεν είναι άξιος νά ζήση, καί νά γνωρίζεται ως υιός μου, προχώρησε λοιπόν άπιστε, είμαι ανυπόμονος νά εκδικηθώ.
Εγώ ο ωμοσμένος εχθρός σου
Καπετάν Λάμπρος Τζαβέλλας." 

Ο Αλής επιτέθηκε στο Σούλι με 10.000 Τούρκους κι Αλβανούς τον Ιούλιο του 1792. Στη μάχη της Κιάφας, οι Τουρκαλβανοί αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν αφήνοντας χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες. Δυστυχώς, όμως, στην μάχη αυτή, τραυματίστηκε κι ο Λάμπρος. Πέθανε, τελικώς, τρία χρόνια αργότερα.
Μετά την ήττα του, ο Αλής ζήτησε διαπραγματεύσεις με τους Σουλιώτες. Το αποτέλεσμα των συζητήσεων ήταν η απελευθέρωση των ομήρων και του Φώτου κι η απομάκρυνση των Τουρκαλβανών από τα χωριά της Θεσπρωτίας. Ο Αλής έφυγε αλλά οι άτακτοι Αλβανοί σκόρπισαν τον τρόμο και τον θάνατο σε αρκετά χωριά ακόμη, πριν υποχωρήσουν.>>

Αυτές ήταν οι ανταλλαγές μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων με τις συνέπειές τους. 
Για αυτό περιμένουμε ξεκάθαρους και επικαιροποιημένους κανόνες εμπλοκής με σχετική διανομή πρωτοκολλημένης, αρχειοθετημένης, υπογεγραμμένης και σφραγισμένης διαταγής  που να ορίζει τα αυτονόητα. 
Ειδάλλως τίποτα δεν είναι αυτονόητο σε μία χώρα που υποτιμά τον εαυτό της, λες και την κατατρέχει σύνδρομο χαμηλής αυτοεκτίμησης και συμπεριφέρεται ως χώρος σε λαίμαργες διαθέσεις από την ονομασία, τους τσάμηδες, το μειονοτικό έως την Κύπρο μας  και ανοίγουμε την κερκόπορτα ενός καινοφανούς υβριδικού πολέμου.
Μπορεί να ήλθαμε σε οικονομική κρίση και οικονομική στενωπό, αλλά δεν χάσαμε την πίστη μας & ενθυμούμενος τον Μακρυγιάννη, ότι κι αν η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους, ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θερία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε· τρώνε από μας και μένει και μαγιά. Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν κι όταν κάνουν αυτήν την απόφασιν, λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν.
Φέρτε πίσω τους στρατιώτες μας σώους και αβλαβείς χθες. 
Φέρτε μας πίσω την εθνική μας υπερηφάνεια και το ηθικό μας.  
Είναι ζήτημα τιμής. 
06.03.2018
Μιχάλης Αβέλλας
αστυνομικός - μέλος Διαβούλευσης Δ. Τεμπών 

Σάββατο 3 Μαρτίου 2018

Η Τουρκία, οι απλοί στρατιώτες ως Τζέημς Μποντ, οι προκλήσεις και το πιθανό ατύχημα.

 Η Τουρκία, οι απλοί στρατιώτες που παρουσιάζονται ως Τζέημς Μποντ, οι προκλήσεις και το πιθανό ατύχημα. 

Προκλήσεις των καιρών λοιπόν και με ρωτούσε προ μίας εβδομάδας μία φίλη μου <<πώς βλέπεις τους γείτονές μας; Θέλουν πόλεμο;>>
Και της απάντησα ότι οι Τούρκοι ως πολίτες δεν έχουν τις σκέψεις τους στον πόλεμο και είναι τρομαγμένοι από την συμπεριφορά του ηγέτη τους.
Όποιος δεν συμφωνεί μαζί του , φυλακίζεται / διώκεται ως γκιουλενιστής. 
Εκεί είναι και το πρόβλημα .
Ο τρόμος που μπορεί να τους εξαναγκάσει σε πολεμικές / εχθρικές πράξεις εναντίον μας υπό το καθεστώς εσωτερικής αυταρχικής βίας.
Πριν λίγες ημέρες ανήγγειλε επιστράτευση .
Είχε ένα κοριτσάκι ντυμένο στρατιώτη , το καημένο έκλαιγε από φόβο , χαιρέτησε στρατιωτικά και αυτός του είπε του παιδιού να γίνει μάρτυρας ...
Τρομακτικά πράγματα.
Πέραν αυτών η κατάσταση της υγείας του που λέγεται ότι είναι κλονισμένη είναι ένας ακόμη παράγοντας που συγκλίνει στο γεγονός μιας πραγματικής σύγκρουσης.
Δεν έχει να χάσει κάτι και όσο πλησιάζει στο θάνατο λόγω κακής υγείας, τόσο δυναμώνει η τζιχάντ μέσα του.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα νικήσει ή θα υπερκεράσει έτσι απλά την Ελλάδα.
Μόνο  με προδοσία ή ανακωχή άνευ όρων μπορούμε να χάσουμε.
Ότι θα έχουμε απώλειες και πιθανόν μεγάλες είναι το μόνο σίγουρο.
Το θέμα δεν είναι αυτοί, Αλλά εμείς.
Είμαστε διατεθειμένοι να υπερασπιστούμε μέχρι τέλους τα πάτρια εδάφη;
Ή θα γονατίσουμε σαν την Κύπρο;
Πού την εγκαταλείψαμε και πιο πολύ οι Κύπριοι και δεν συνεχίσαμε τις πολεμικές επιχειρήσεις για επανάκτηση της Βόρειας Κύπρου;
Κι αυτό το ξέρει καλά η τουρκική διπλωματία αλλά και οι μεγάλες δυνάμεις.
Κι εκεί έρχεται η ανάλυση κινδύνου (risk analysis), ότι οι Έλληνες θα δεχτούν την αιφνιδιαστική απώλεια εδαφών, η πολιτική ηγεσία θα κόβει σερενάτες στας Ευρώπας με εθνικιστικές κορώνες για εσωτερική κατανάλωση και κατά τα άλλα η ιδέα ανακατάληψης εδαφών θα μείνει στα συρτάρια κάποιου γραφείου του ΥΠΕΘΑ.
 Όπως στο 1923 (αποκήρυξη μεγάλης Ιδέας έπειτα), 1974 ( κατεχόμενη Β. Κύπρος - απλά τοποθέτηση Εθνικής Φρουράς από την Ελλάδα σαν εγγυήτρια δύναμη).
Για εμάς ανησυχώ, Αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Όπως έγινε και στα συλλαλητήρια να υπερνικά η θέληση του λαού τους φόβους, το πληκτρολόγιο και τον καναπέ και να ανατρέπει όλες τις αναλύσεις περί της ελληνικής ύπνωσης και ωχαδελφισμού. 
Με έναν υπερφυσικό τρόπο η Ελλάδα αν και χάνει , αυξάνεται σε εδάφη, καθώς είναι η μοναδική διαχρονικά δύναμη που μπορεί να εγγυηθεί την ειρήνευση στην ευρύτερη περιοχή και να χαλιναγωγεί τα εσωτερικά της πάθη (όπως συνέβη μετά το 1949 και μετά το 1974), αφού οι εγγενείς κάτοικοί της έχουν την ψυχική δύναμη να ξεχνάνε το κακό που τους έχουν κάνει και να συνεχίζουν μπροστά.

Και στο τώρα στις προκλήσεις των ημερών μας μετά τον απρόκλητο εμβολισμό του ΠΑΘ 090 στα Ίμια και ακόμη περισσότερο την σκοτεινή περίπτωση του καθεστώτος αιχμαλωσίας των δύο στρατιωτών μας στην εξέχουσα χερσαία γη του Κάραγατς δίπλα από το τελωνείο στις Καστανιές Έβρου. 

Σε μία αιχμαλωσία μεταξύ συμμάχων του ΝΑΤΟ όπου και οι απολογίες που τους λάβανε θα έπρεπε να ληφθούν φυσικής παρουσίας διεθνούς παρατηρητή συνεπικουρούμενου από  έμπειρη ομάδα στο Διεθνές και Τουρκικό Ποινικό Δίκαιο συνηγόρων του Ελληνικού Κράτους και της Συμμαχίας, που να ζητήσουν προθεσμία για το κατηγορητήριο και την λήψη απολογιών, να ενημερώσουν τα ΜΜΕ για το τι συμβαίνει πράγματι και τι κατηγορίες αντιμετωπίζουν, να μην αφήνονται στην μοίρα τους με το παζάρεμα μεταξύ ανωτάτων επιτελικών (αφού τους ξέφυγε η κατάσταση από τον έλεγχο) και να εξασφαλίσουν με την φυσική τους παρουσία τις συνθήκες μεταγωγής και αξιοπρέπειας.

Πώς να είμαστε σίγουροι ότι οι απολογίες ελήφθησαν υπό καθεστώς ψυχικής ηρεμίας και γαλήνης, ότι αναγνώσθηκαν τα δικαιώματά τους, ότι μελετήθηκαν, όταν δεν έχουμε ακούσει ακόμη τον συνήγορο υπεράσπισης; Κι αν ναι, πού βρισκότανε στα πλάνα μεταγωγής τους και γιατί δεν είναι εμφανής η παρουσία του συνηγόρου δίπλα από τους μεταχθέντες και πόσω μάλλον σε μία ξένη χώρα, φαντάζοντας το δικό τους express του μεσονυχτίου.
Δεν συνέβη τίποτα από όλα αυτά. 
Στήθηκε ένα τηλεοπτικό σόου ανάλογο με του πραξικοπήματος του 2016.

 Αρέσκεται η γείτονάς μας χώρα να στήνει τα σόου πριν τα Σαββατοκύριακα και να προσπαθούν να μας παρουσιάσουν ως Τζέημς Μποντ δύο Έλληνες στρατιώτες της διπλανής πόρτας, όπως τότε. 
Ήταν Σάββατο 25 Ιουλίου 2016 και κάποιοι ταλαίπωροι φαντάροι  διετάχθηκαν (άγνωστο πως) να κάνουν πραξικόπημα  ώρα 22:00 με 23:00 το βράδυ περίπου και να κλείσουν την γέφυρα του Βοσπόρου που διέρχονται εκατομμύρια πολιτών, προκαλώντας κυκλοφοριακό κομφούζιο και όλοι να αναζητήσουν γιατί και να καθηλωθούν στους δέκτες του διαδικτύου με το facetime video του Προέδρου. Έπειτα να τους μαστιγώνουν οι πολιτοφυλακές με τις ζώνες τους και να τους στοιβάζουν σε αποθήκες ημίγυμνους φορώντας ακόμη τις φόρμες παραλλαγής του στρατού.

Αυτές τις μνήμες μας ξύπνησε η μεταγωγή των Ελλήνων στρατιωτών μας να φοράνε κουκούλες χακί και να διασύρονται όπως οι πραξικοπηματίες με την στολή του ένδοξου στρατού μας υπό καθεστώς τρόμου και ομηρίας. 
Ας μην θεωρούμε ότι ο καθένας μας θα ήταν πιο σκληρός, καθώς στα σχολεία αιχμαλώτων λένε φίλοι μου το γιατί εκτός από την απεμπλοκή, είναι να μην σου τύχει. 
 Είναι τόσο πολλές οι προκλήσεις, που μόνο που δεν μας εμφάνισαν ακόμη οι γείτονες είναι ότι οι στρατιώτες μας πήγαν να ζητήσουν άσυλο στην δημοκρατική Τουρκία;!...

Για αυτό απαιτείται ψυχραιμία, υπομονή και ατσάλινα νεύρα. Είναι ενα game of thrones για δυνατούς παίκτες.
Στις προκλήσεις απαντάς με ηρεμία , προσέχεις τα βήματά σου και δεν βιάζεσαι ποτέ.
 Έχουμε εισέλθει στη ζώνη του λυκόφωτος. Οι μεν ήρεμοι (άλλοι θεωρούν εν υπνώσει ακόμη), οι δε με εκστομίες πολέμου και ιαχές.
Κι όσον αφορά για τον οπλισμό και το αξιόμαχο,  όλες οι σφαίρες είναι φονικές , αρκεί να είσαι εύστοχος, γρήγορος και ψύχραιμος.
 Αλλά διακρίνω απρόθυμους λαούς να πολεμήσουν για συμφέροντα και τον αυξανόμενο πιθανό κίνδυνο ανεξέλεγκτου πολεμικού ατυχήματος από προβοκάτσια. 
Το ανάθεμα όμως δεν πρέπει να το πάρουν οι Έλληνες και να χάσουν την εύνοια της διεθνούς κοινής γνώμης με έναρξη πυρών, όπως συνέβη το 1919 όταν ανταπέδωσαν στις προβοκάτσιες και καταδικάστηκαν από την τότε Συμμαχία. 
Η Ιστορία διδάσκει και πρέπει να την μελετάμε. Μερικές δε φορές επαναλαμβάνεται και την δεύτερη φορά ως φάρσα και όχι ως τραγωδία.
Κλείνω με έναν στίχο της Καινής Διαθήκης: «Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται» (Ματθ. 5, 9) και οι Έλληνες είναι ειρηνοποιοί και θεματοφύλακες της ελευθερίας. 

Υ.Γ. : Στους αιχμαλώτους μας, δεν είστε μόνοι σας! Leave no man behind!

03.03.2018
Μιχάλης Αβέλλας
Αστυνομικός